10 de desembre, 2007
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Me fuí sin haber estado.
Volví allí de donde nunca me fuí.
Y en ese trayecto de estaciones imposibles
perdí algo que nunca creí poseer.
©
Viguetana
a les
11:12 a. m.
Temes: pensaments
23 comentaris:
Qué has perdido vigue? A ver, descríbemelo y te ayudo a buscarlo,que seguro que entre las dos lo encontramos rápido. Mira que yo tengo muy muy buena vista, eh?
Pero al menos tienes el vago recuerdo de haber estado! algo es algo...
besos!
Se nota que ya llegó la lluvia, ¿eh? ;)
Barquito de papel
sin nombre sin patron y sin bandera,
navegando sin timón
donde la corriente quiera.
Qué bellos recuerdos.
Si supieras cuántas veces he sentido lo mismo.
Gracias por tus palabras.
Besos.
Pon mi firma pegadita a la tuya, por algo parecido siento estos días.
Aunque el barquito sea pequeño, si nos apretamos, cabremos.
Besitos/azos.
hola chuliña, ¿ya has vuelto? se nota, por la melancolía! aunque hoy luce el sol y se presenta una semana fantástica para comprar un buen par de botas, je je je
Wen, cielo, hoy estoy críptica, así que me quedo con tu ayuda y te cuento en otro momento.
:)
Besos.
Belén: si el que no se consuela es porque no quiere, ya lo dice siempre mi madre.
:-P
Besos
John, me da que esta vez no tiene nada que ver con el clima. Besos
Estili, lo tuyo es el Optimismo con mayúsculas y el resto, tonterías.
Besos mil.
Kurtz, gracias a ti por la empatía.
:-)
Besets
Mariano, ¿qué tal? ¿Estás bien ahí o te aplasto un pie?
:-P
besazos
Desperate, voy volviendo poco a poco. A ver si termino el libro de arte para el viernes... (¡que ya me ha llegado el siguiente!)
:-O
Bicos
Estaves fora o només havíes de fer un treball? No sé de qué va el poema peró és una mica trist.
Ara no recordo si t'havia contestat a la pregunta, peró estudio Dret. Petons Vigue, qué puguis acabar a temps!
Levantar ese ánimo que la vida sigue y solo son dos días.
Besos
Gràcies, Exiliado, pels petons i pels ànims.
Més que tristes, aquestes quatre línies parlen de desubicació...
(Sort amb el Dret!)
Petons
Eifonso, por fortuna y aunque no lo parezca, eso lo tengo clarísimo. Gracias y besos.
Siento mucho que la vuelta de la vuelta a tu casa (tu verdadera casa) te haya sentado así. ¡Qué cabrón traidor es "l´enyor"! ¿no?
Bicos ;-)
El 22 de diciembre nos vamos a Cataluña y no volveremos hasta el 5de enero... A ver qué pasa entonces.
Bicos, Flags.
¡Se me había olvidado la Navidad! ¡Siempre las puñeteras fiestas navideñas para joder a los melancólicos!... ¡Maldito espíritu navideño y maldito el que inventó lo de "vuelve a casa por Navidad"!
Petonets, Riquiña ;-)
Vigue,
Bonito el poema pero no rima..! :0)
No me hagas caso, no hay que rimar para escribir lo que se siente! Bo los pensaments! (Gallego con Catalan)
Que las pases super chevere en Catalunya!
Abrazos!
Bienvenida y abrazo
Feliz Navidad Banderas!!
Winfried, tampoco lo considero un poema, fue solo un pensamiento pasado a letra.
Espero pasármelo bien cuando vaya, gracias.
:-)
Raquel, gracias.
Veo que has vuelto, y no precisamente sin rumbo. Bienvenida. Un abrazo.
¡Hola Migra!
:)
Es curioso, a veces los demás te ven con mayor clarividencia que una misma...
Abrazo de vuelta.
zelo intiresno, hvala
Publica un comentari a l'entrada